Słownik polsko-niemiecki. 2014.
kawałkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kawałkowaćkuję kawałkowaćkuje, kawałkowaćany {{/stl 8}}– pokawałkować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dzielić coś będącego całością na kawałki; rozdrabniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kawałkować mięso.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kawałkować — ndk IV, kawałkowaćkuję, kawałkowaćkujesz, kawałkowaćkuj, kawałkowaćował, kawałkowaćowany «dzielić coś na kawałki; rozdrabniać, ćwiartować» Kawałkować ziemię, pola … Słownik języka polskiego
kawałkowanie — n I rzecz. od kawałkować … Słownik języka polskiego
członkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, członkowaćkuję, członkowaćkuje, członkowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} dzielić na fragmenty, odcinki, części; ciąć, kawałkować, dokonywać podziału : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkować całość na części. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzielić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzielićlę, dzielićli, dzielićlony {{/stl 8}}– podzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć jakiś przedmiot na części, łamać na kawałki; porcjować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokawałkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kawałkować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
